De 34-jarige Amerikaanse singer-songwriter John Moreland uit Tulsa, Oklahoma is bij velen vooral gekend omwille van zijn omvangrijke postuur waardoor hij zijn optredens altijd zittend moet doen en daarbij zijn over de immense buik hangende akoestische gitaar ter begeleiding gebruikt. Sinds zijn tiende levensjaar tokkelt hij al op het zessnareninstrument en op vrij jonge leeftijd begon hij ook al met het componeren van zijn eigen liedjes.

Hij schrijft veel songs en brengt dus met de regelmaat van een klok ook heel wat platen op de markt. Zijn eerste album verscheen in 2008 onder de titel “Endless Oklahoma Sky” en werd nog onder de groepsnaam ‘The Black Gold Band’ uitgebracht, net als het in 2011 verschenen album “Thing I Can’t Control” en de plaat “Everything The Hard Way” die onder de groepsnaam ‘The Dust Bowl Souls’ uitkwam. De liedjes op die platen werden destijds nog veel meer in het rockgenre gebracht.

Zijn debuutplaat als soloartiest kwam er eveneens in 2011 en kreeg “Earthbound Blues” als titel. Toen kreeg John Moreland de smaak van solo-optredens te pakken en werkte hij hard aan een solocarrière met als resultaat een tweede album “In The Throes” in 2013 en “High On Tulsa Heat” in 2015. In die periode trad hij vaak op als voorprogramma van o.a. Jason Isbell, ‘Lucero’, ‘Dawes’, Lucinda Williams en Patty Griffin.

De echte doorbraak kwam er echter pas in 2017 met zijn zevende album “Big Bad Luv” waarop hij zelfgecomponeerde, voornamelijk akoestische folk- en alt.countrysongs bracht, geïnspireerd op het werk van Steve Earle, Guy Clark en Townes Van Zandt. Bij de opname van die plaat werd hij in de studio bijgestaan door de broers Griffin en Taylor Goldsmith van de formatie ‘Dawes’ en door Carrie Ann Hearst en Michael Trent, beter gekend als het folkduo ‘Shovels And Rope’.

Nu bracht John Moreland zijn vijfde soloplaat uit die de toepasselijke titel “LP5” kreeg en elf nieuwe songs herbergt. Als producer van het in Denton, Texas opgenomen album deed hij voor het eerst een beroep op Matt Pence die bij muziekkenners zeker gekend is als de voormalige drummer bij de door singer-songwriter Will Johnson geleide groepen ‘Centro-Matic’ en ‘South San Gabriel’. Matt Pence speelt ook hier op drums bij alle tracks en zijn ‘good old buddy’ Will Johnson is eveneens van de partij als backing vocalist bij het nummer “I’m Learning How To Tell Myself The Truth”. Andere muzikanten die een bijdrage aan de opname van “LP5” afleverden zijn toetsenist John Calvin Abney en bassist en cellospeler Bonnie Whitmore.

John Moreland zegt zelf dat hij het enkele jaren moeilijk heeft gehad om nog liedjes te schrijven, maar dat het terugvinden van zelfrespect en het erkennen van zijn onmiskenbare talent als verhalende songschrijver hem uiteindelijk toch terug aan het werk hebben gekregen. Het resultaat van die arbeid zijn de elf liedjes die voor “LP5” werden weerhouden. Openingstrack “Harder Dreams” zet meteen de toon voor de rest van de plaat, waarop o.a. de twee liedjes “East October” en “In Times Between” die we op de video’s in een akoestische live-uitvoering meegeven, tot het betere werk behoren.

Verdere topmomenten komen er veelvuldig op dit album met de bluessong “A Thought Is Just A Passing Train”, het eerder vermelde “I’m Learning How To Tell Myself The Truth”, “I Always Let You Burn Me To The Ground”, de met mondharmonica begeleide albumafsluiter “Let Me Be Understood” en de twee geheel instrumentale meditatietracks “Two Stars” en “For Ichiro”. Twee liedjes op deze plaat werden met een specifiek doel voor ogen geschreven: het liefdesliedje “When My Fever Breaks” voor zijn vrouw (visueel artieste Pearl Raschinsky) en het prachtige “In The Times Between” dat hij componeerde nadat zijn goede vriend en singer-songwriter Chris Porter in 2016 na een zwaar auto-ongeval overleed.

Soms doen de stem, de songs en de fysische omvang van John Moreland ons terugdenken aan de betreurde Robert Fisher, frontman van alt.countryformatie ‘Willard Grant Conspiracy’ en dat is een aangename herinnering. Laat het duidelijk zijn dat wij onvoorwaardelijke fans zijn van deze John Moreland en dat zijn vijfde album “LP5” gewoonweg een uitstekende aanvulling vormt voor zijn klasserijk repertoire dat in de volgende jaren ongetwijfeld nog veel nieuw werk zal mogen begroeten.

(valsam)